I tak mi ciebie żal 3018

---

spisałem z tego drugiego nagrania (bo Aston, jak to refrenista, śpiewa tylko trochę i niezbyt dokładnie 🙂

Porwały fale nas [zmysłowe]
...
Że dzieli [dzisiaj] nas

[I chcę byśmy na świecie ]
Byli tylko ja i ty
...
[By naszych serc muzyką biło tętno]
...
Lecz [czyż] na świecie dziś jesteśmy
Tylko ja i ty

Cały tekst według nut przedwojennych:

I:
Gdy blade Twe całuję dłonie,
Usta i skronie,
I czuję, że Twe serce płonie,
W mej duszy czai się bezbrzeżny żal...
A smutek niemy mi zasłania
Rozkosz kochania.
Wiem, że przyjdzie czas rozstania
I każdy z nas znów samotny pójdzie w dal!

Refren:
I tak mi Ciebie żal,
I tak mi siebie żal,
I tak mi żal, że szczęście się uśmiecha poprzez łzy!
Że dzieli dzisiaj nas
Przesądów ludzkich las
I chcę byś my na świecie byli tylko ja i Ty?
I naszych serc, jak muzyka brzmiało tętno...
Lecz pada mi na duszę smutek, gdyby cień,
I tak mi Ciebie żal,
I tak mi siebie żal,
Bo czuję, że okrada nas z miłości każdy dzień!

II:
To było takie przypadkowe,
Dziwne i nowe
Porwały fale nas zmysłowe,
Związały nasze dusze w jeden splot!..
Lecz wiem, że jutro wszystko minie,
Życie tak płynie,
Za to los nasz tylko winię
To przebiegł nam drogę szczęścia czarny kot!

III:
Wspominam bajkę tę zawiłą
Przedtem tak było,
Lecz potem szczęście nas olśniło,
I złączył nas na zawsze dobry los!
Lecz choć związano nas na wieki,
Jestem daleki
Chcę za morza biec i rzeki,
Skradziono mi wolność, szepce jakiś głos!

https://youtu.be/wrDHLzQSC7s

"I tak mi ciebie żal" w wykonaniu Orkiestry Odeon i Adama Astona to jeden z najpiękniejszych aranżów tang lat 30-tych. W sieci dostępna jest jedna wersja, w bardzo słabej jakości. Niestety nie znamy nazwiska dyrygenta, choć podejrzewam, że był to Jerzy Gert (styl przypomina jego późniejsze wykonania). Jeśli ktoś dysponuje informacją na ten temat, lub lepszą wersją nagrania, proszę o podzielenie się nimi tutaj. Pozdrawiam wszystkich miłośników tanga.

Panie Tymoteuszu, w rzeczywistości nie jest to nagranie Odeonu, natomiast jest to nagranie Columbii wznowione w 1945 roku przez Odeon. Właściwie na płycie gra orkiestra "Columbia" p/d H. Golda.

Tango z rewii "Co będzie w maju".

Stefan Witas nie nagrał tego tanga.

Nagrał to natomiast Chór Dana na Odeonie.